Windenergie: het echte verhaal
Windenergie, wie kan daar nou tegen zijn? Wind is toch gratis, onuitputtelijk, schoon en duurzaam? Daarmee kunnen we toch ook minder afhankelijk worden van de grillen van een Poetin en tegelijkertijd van de kolencentrales afkomen en tegelijkertijd onze CO2 productie verminderen?
Dit is het beeld dat via allerlei uitgekiende voorlichtingscampagnes van de overheid en reclames van energiebedrijven al jaren over het Nederlandse volk wordt uitgestort en waardoor ook een fors deel van de bevolking erin is gaan geloven. Als de overheid en het bedrijfsleven zo eensgezind optrekken in het verspreiden van een boodschap, dan zal deze toch wel waar zijn?
Een uitgebreid, onafhankelijk onderzoek naar alle aspecten van de windindustrie en de gevolgen voor ons land van het uitvoeren van het energieakkoord leveren een schokkende uitkomst op.
Alle, ja werkelijk alle beweringen gedaan over de vermeende zegeningen van windenergie berusten op pertinente onwaarheden. De bouw en aansluitkosten worden óf verzwegen of structureel te laag voorgespiegeld, de onderhoudskosten idem, de levensduur overschat, de overlast door lawaai, slagschaduw en landschapsvervuiling worden gebagatelliseerd en oprechte klachten van omwonenden veelal genegeerd.
Maar het belangrijkste punt is het beloofde rendement van windturbines op land.
Niet het door alle financieel en politiek belanghebbenden onjuist geadverteerde vermogen, zoals: 3MW per molen, dat zijn zoveel duizend huishoudens! Dat levert zo’n ding alleen bij een constante windkracht 7 en die waait er soms maanden niet: een windturbine op land levert gemiddeld slechts 16 tot 18% hiervan.
De opbrengst van een windturbine neemt namelijk bij vermindering van de windsterkte af met een waarde tot de derde macht. Bij halvering van de windkracht blijft er dus maar 1/8e van het elektrische vermogen over.
En dit altijd met horten en stoten én zolang het tenminste waait.
Hierdoor is er de noodzaak dit vermogen te stabiliseren met minder efficiënte, snel reagerende centrales. Dit alles om deze sterke wisselingen op te vangen en een bruikbare, stabiele spanning aan de consument te kunnen leveren. Door dit proces zal er geen enkele CO2 reductie plaatsvinden. Sowieso kan er aan het bestaande opgestelde vermogen aan elektriciteitscentrales niets worden verminderd, want het waait nu eenmaal vaak niet of nauwelijks. In Denenmarken, het land met het naar verhouding grootste aantal windmolens ter wereld, is er niet één elektriciteitscentrale gesloten.
En daar komt het grootste probleem om de hoek kijken: Windenergie is aanbod gestuurd en trekt zich niets van de vraag naar elektriciteit aan en daar heeft een moderne, hoogtechnologische samenleving weinig tot niets aan.
Wilt u als sympathisant onze acties financieel steunen?
Maak dan een bijdrage over op ING Bank rekening no: NL66 INGB 0006 5906 61.
Hartelijk dank!
Stichting Wind van Voren
K.v.K. nummer: 60839368
Dan de astronomische kosten van de windenergieplannen.
Deze moeten mede door een belastingverhoging op de maandelijkse energierekening worden gefinancierd die binnen enkele jaren zal oplopen tot honderd euro extra per maand per huishouden. Een benodigd bedrag van 100 miljard euro is realistisch te noemen.
De verreweg grootste uitgave uit de Nederlandse geschiedenis.
Meer dan de kosten van de Deltawerken, De Afsluitdijk, de HSL, de Betuwelijn en de Joint Strike Fighter bij elkaar opgeteld.
Waarschijnlijk afgestompt door de honderden miljarden die over tafel vlogen ter redding van de euro beseft de Nederlander en zijn waarschijnlijk slecht geïnformeerde volksvertegenwoordiging niet wat ons boven het hoofd hangt en zijn deze plannen, door middel van het Energieakkoord, geruisloos doorgedrukt.
En dit alles terwijl in Nederland het elektriciteitsverbruik slechts 13% van onze totale energieverbruik vertegenwoordigd.
Dus voor enkele procenten van deze 13% gaan we onze economie en landschap duurzaam ontwrichten.
De met wind op te wekken hoeveelheid energie valt ruim binnen de marge van het verschil tussen een strenge of zachte winter, een economische dip of opleving en kan moeiteloos met intelligentere alternatieve energiebronnen en besparende maatregelen worden bereikt.
Conclusie: De windenergieplannen zijn, wanneer doorgezet, met afstand het grootste economische delict en tegelijk een van de grootste politieke dwalingen uit de Nederlandse geschiedenis en draaien uitsluitend om geld. Het rondpompen van tientallen miljarden belastinggeld tussen de financieel belanghebbenden: grondeigenaren, projectontwikkelaars, windturbinefabrikanten, energie- en bouwbedrijven in een omgekeerde Robin Hood operatie: Geld afpakken van de armen en doorgeven aan de rijken.
En terloops het woon- en leef genot en de welvaart en gezondheid van grote groepen Nederlanders ondermijnend.
