top of page

Overheid negeert grote gezondheidsschade door windturbines

De Duitse rechtswetenschappers Michael Elicker en Andreas Langebahn waarschuwen dat de overheid bewust de grote schade die windmolens toebrengen aan de volksgezondheid negeert.

Voor Nederland geldt in dit opzicht precies hetzelfde als voor Duitsland: de overheid heeft de plicht om de gezondheid van haar onderdanen zo goed mogelijk te beschermen, maar verzaakt deze taak met de bouw van grote windmolens en windmolenparken.

Principes losgelaten voor windmolens

 

Politici en hebben onder druk van milieubewegingen jarenlang alles in het werk gesteld om ‘landschapsvervuiling’ door bijvoorbeeld nieuwe infrastructuur zoveel mogelijk te voorkomen, vaak tot in het extreme toe, zoals het aanleggen van peperdure tunnels onder stukken weiland.

 

Toen er echter op steeds meer plaatsen tientallen meters hoge windmolens moesten worden gebouwd, bleef het opvallend stil.

 

Althans, vanuit de hoek van diezelfde milieubeweging en politiek, want in een brede straal rondom deze windmolens is het allesbehalve stil, nog even los van het feit dat deze foeilelijke torens talloze slachtoffers onder vogels en vleermuizen maken en permanent het aanzicht van weidse landschappen en bos- en natuurgebieden hebben verpest.

 

Maar windenergie is zogenaamd ‘groen’ en ‘duurzaam’, en dan blijken principiële standpunten over ‘natuurbescherming’ plotseling in de prullenbak te zijn verdwenen.

Grote lichamelijke en psychische problemen

 

Als op een meter of 800 zo’n windmonster wordt gebouwd, raken mensen die in de buurt een huis hebben gekocht niet alleen een groot deel van hun vermogen kwijt omdat hun woning in één klap veel minder aantrekkelijk en dus minder waard wordt, maar worden velen ook nog eens met almaar ernstiger wordende lichamelijke en psychische problemen geconfronteerd.

 

‘Ik hoor de hele dag overal in huis een gezoem en gebrom,’ vertelt een woningbezitter ergens in de Duitse Hunsrück. ‘Ik kan me niet meer concentreren, kan niet meer werken en heb een constant drukkend gevoel in mijn oor en ben vaak duizelig. Ik zou alles doen om hier weg te gaan, maar het is onmogelijk gebleken dit huis te verkopen.’

 

Windmolens blijken naast hoorbaar gezoem en gebrom ook ‘infrageluid’ te produceren, geluid met een lage frequentie dat volgens diverse wetenschappelijke onderzoeken zeer schadelijk kan zijn voor de menselijke gezondheid.

Politici en milieubeweging gevoelloos voor klachten

 

Politici reageren tot nu toe schouderophalend of zelfs cynisch op deze klachten. Ook het permanente forse waardenverlies van huizen en ander vastgoed –variërend van 30% tot maar liefst 70%- doet hen klaarblijkelijk niets.

Vooral starters en jonge gezinnen, die net een hoge hypotheek hebben afgesloten om een huis te kopen, komen hierdoor nooit meer uit de schulden, laat staan dat ze ooit nog ergens anders –in een gebied dat nog niet verziekt is door windmolens- opnieuw kunnen beginnen.

 

Wie wél aan hun trekken komen zijn de windenergiebedrijven, die worden gesteund door de welhaast almachtige milieulobby.

De getroffen burgers worden zonder scrupules onteigend en tot proefkonijnen van het ‘duurzame energie complex’ gebombardeerd, zonder dat de staat hen ook maar enige aanvaardbare compensatie aanbiedt voor hun verwoeste levens.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Slachtoffers moeten gaan procederen

 

Het wordt daarom tijd dat de slachtoffers de rijen sluiten en gaan proberen om op gerechtelijke wijze alsnog die compensatie te krijgen, alsmede de bouw van windmolens te blokkeren en bestaande af te breken.

Dat moet mogelijk zijn, want de overheid is overduidelijk zeer nalatig gebleken in het uitvoeren van haar taak de gezondheid, het welzijn en de bestaanszekerheid van deze burgers te beschermen.

Immers, waarom zouden gesubsidieerde milieugroepen wel met succes tegen vliegvelden, wegen, havens, industrieterreinen en gebouwen kunnen procederen, maar gewone burgers niet tegen deze landschapsverpestende, waarde verminderende en vooral ziekmakende vogelkillers.

Stoppen met extreem dure windenergie

 

Sowieso zou de overheid het beste compleet moeten stoppen met de bouw van windmolenparken, want zoals we u al in veel eerdere artikelen over dit onderwerp hebben aangetoond is windenergie niet alleen volkomen energie-onrendabel, maar ook nog eens extreem duur.

 

Hierdoor zal de energierekening van een gemiddeld Nederlands gezin in 2020 zijn verdubbeld ten opzichte van nu, iets dat de minister Kamp eind vorig jaar min of meer toegaf.

 

En waarvoor? Voor windmolens die volgens een groot aantal onafhankelijke studies nul komma nul bijdragen aan een schoner milieu, en die zó onbetrouwbaar zijn dat er geen procent conventionele energie (olie, gas, kolen, nucleair) minder kan worden geproduceerd.

Windmolens draaien bijna altijd als het niet nodig is, en staan even vaak stil als er veel elektriciteit wordt gevraagd.

Grootste bodemloze put ooit

 

Investeren in windenergie is met minimaal € 50 miljard met afstand de allergrootste nationale bodemloze put ooit.

 

Enkele bedrijven en banken worden er steenrijk van, maar de gewone man moet er tot in lengte van decennia voor betalen in de vorm van totaal onnodige torenhoge energierekeningen en dito belastingen.

 

En dan hebben we het nog niet eens over het forse verlies aan economische concurrentiekracht omdat bedrijven buiten Europa nog heel lang gewoon van goedkope traditionele energie gebruik kunnen blijven maken.

 

Alles pleit ervoor om nog vandaag te stoppen met windenergie.

 

Helaas waait de wind in Den Haag nog steeds uit precies de tegenovergestelde hoek.

Hoogste tijd dat wij kiezers ook wat dit onderwerp betreft afrekenen met de gevestigde politieke partijen die deze schandalige volksverlakkerij mogelijk hebben gemaakt en de komende jaren zelfs enorm willen uitbreiden.

bottom of page